K.Tongerse kan Roosendael niet bedreigen (10 mei)
K. Tongerse had vorig weekend Kermt verslagen met dezelfde cijfers
als Roosendael. In theorie waren beide teams dus even sterk. Speelde het
thuisvoordeel of verteren onze spelers beter de zomerse hitte - wie zal
het zeggen? Feit is dat Roosendael de collega's uit het oosten met een
droge 5-1 naar huis stuurde. Maar cijfers zeggen niet alles! Er moest
wel degelijk hard geknokt worden! Het was pas nadat Ludo, onze tweede
man, na een lange slopende wedstrijd succesvol de derde set afrondde,
dat Roosendael de overwinning begon te ruiken. Ludo is zeer diep
gegaan... Hij moest wel want stond aan de rand van de afgrond toen zijn
tegenstander 3 matchballen op rij versierde, op eigen opslag nog wel en
hij had toen nog geen enkel opslagspel verloren. Maar dan gebeurde weer
wat sport zo boeiend maakt... Ludo bleef supergeconcentreerd en maakte
met sublieme versnellingen tijdens de rally's elke matchbal ongedaan om
de set alsnog binnen te halen. Hij had er bijna drie uur in de bakkende
zon hard voor gewerkt. Zo kwam Roosendael 3-1 voor na de enkels. Karel
had tegen een lager geklasseerde tegenstander logisch gewonnen, Tuur is
als C+30 momenteel onklopbaar, alleen Jan die op een sterke tegenstander
stootte, moest de duimen leggen. Geniale invallen van Jean die met Karel
speelde en het robuuste spel van Chris en Serge - deze nieuw gevormde
dubbel is op korte tijd een zekerheid geworden - maakten dat Roosendael ook de dubbels
binnenhaalde. K.Tongerse verliet Roosendael echter niet onvoldaan. Het Thaise
gerecht dat Mimi prepareerde viel erg in de smaak. Nog lang bleven de
gastspelers verbroederen in de kantine en napraten in de beste der
stemmingen. Ach, doen we het daar allemaal niet voor? Voor de
gezelligheid? Karel Ontnuchterende nederlaag tegen TC AS (17 mei)
Aiaiai... Het zag er allemaal zo goed uit: 4 op 4, Roosendael als
enige ploeg met het maximum der punten in de reeks! Vol optimisme
trokken we naar As. Een overwinning zou zekerheid bieden voor deelname
aan de provinciale eindronde. Dat was de opdracht dus: winnen! Maar het
liep even anders. De voortekenen waren al slecht: een kille regendag,
Ludo die verstek moest laten gaan, Tuur die tijdens de training een
verrekking had opgelopen, spelers die bij het vertrek meer elixir naar
binnen goten dan goed voor hen was, een tegenstander die 71 (!)
interclubploegen in stelling brengt waarvan vorig jaar meer dan de helft
de eindronde speelden en verscheidene kampioen van Limburg werden,
rottige Fort-ballen waarmee moest gespeeld worden...
Het vertrouwen in eigen kunnen van de Roosendaelploeg bleef echter
groot, tot na de enkels... 3-1 voor As! Alleen Serge had kunnen winnen
en dan nog nadat hij de eerste set verloor en in de tweede op een 2-5
achterstand stond. Maar Serge is een karakterspeler die, als het nodig is,
boven zichzelf uitgroeit. Punt voor punt speelde hij de achterstand weg,
won de tweede set en bestookte in de beslissende set zijn tegenstander
met een fusillade van harde, lage ballen die snel de beslissing bracht.
Gelijkspelen kon dus nog, maar dan moest Roosendael de twee dubbels
winnen. En ei zo na lukte het! Karel en Jean wonnen in drie sets tegen
hun hardnekkige opponenten maar Chris en
Jan moesten de duimen leggen na een tiebreak waarin ze zelfs een setpunt
hadden versierd. Jammer, he!
Spannend was het allemaal wel geweest maar Roosendael staat plots
slechts derde en moet volgende week winnen van Concourse Bilzen om in
extremis nog de eindronde te halen. Of dat kan lukken zonder Ludo en met
Tuur die gekwetst is, blijft de vraag. Het thuisvoordeel, het warme
microklimaat van de Roosendaelvallei en de steun van de supporters die
zo geweldig was tijdens de ontmoeting met Tongerse, vergroten onze
kansen. (Ander goed nieuws: Serge heeft een oplossing voor BHV!)
Karel Concourse Bilzen wint (24 mei)
We gingen furore maken... De opdracht was winnen en doorstoten naar
de halve finale. Een opdracht die op papier zeer haalbaar was. Hoewel
ons imago vorige week in AS reeds een deukje had gekregen, hing er voor
de aanvang van de wedstrijden euforie in de lucht. Spijtig dat Arthur
(onze vaste waarde) voor deze ontmoeting moest afhaken zodat we voor een
opstelling moesten kiezen van 115 punten in de plaats van 140 punten.
Niet getreurd, vier gemotiveerde Roosendaelers stonden om 14 uur op het
terrein.
Karel moest een bij de start nog frisse en jongere tegenstrever
bekampen, Ludo had te doen met de kleurrijke Willy (Gregoor), Jan had af
te rekenen met een piepjonge ijzersterke veteraan en Serge moest de maat
nemen van een ervaren C30-1. Terwijl Karel zijn marathon begonnen was en
Ludo zijn tegenstrever een hels ritme dicteerde, waste Mireille nog snel
het shirtje van Serge en was Luk (Pittomvils) een nieuwe besnaring voor
Jan aan het klaarstomen.
Iedereen had een moeilijke start, alleen Ludo niet want hij maakte
gewoon brandhout van de Willy. De man was er even niet goed van. Hij
werd bestookt met een spervuur van kruisraketten en zat al verbouwereerd
zijn 6-0/6-0-nederlaag te verteren aan de toog terwijl de andere spelers
nog aan hun eerste set bezig waren.
Jan verdedigde zich zoals we dat van hem gewoon zijn maar moest
helaas de duimen leggen. Serge kreeg een kans om de eerste set uit te
serveren maar slaagde daar net niet in. De tie-break en nadien ook de
tweede set gingen naar de tegenstrever.
Ondertussen zette Karel geduldig zijn sloopwerk verder. Na verlies
van de eerste set kon hij de toeschouwers terug hoop geven door de
tweede set na een tie-break binnen te halen. In de derde set was zijn
tegenstrever nog slechts een schaduw van zichzelf.
2-2 dus en wij vol vertrouwen naar de dubbels. Karel en Jean leverden
méér dan goed tennis en wonnen de eerste set. Chris en Serge hadden méér
moeilijkheden om de hoge terugspeelballen van Willy te counteren. Weerom
konden ze een 6-5 voorsprong niet verzilveren en werd ook de
daaropvolgende tie-break weerom verloren. Ook de tweede set ging de mist
in. Onze kans om door te stoten was verkeken. Ook bij Karel en Jean was
de veer nu gebroken: ze gaven de twee volgende sets nog uit handen.
Bij pot en pint werden nog eens alle punten overgespeeld en ik denk
dat we dan uiteindelijk toch gewonnen hebben.
De kapitein bedankt iedereen voor de inzet en voor de prachtige uren
die we samen beleefden. Wij geven niet op en komen volgend jaar weer!
Chris |