|
|||||||||||
|
in memoriam marie-paule pierlé
29 mei 1951 nu de pijn zich een weg boort naar mijn hart? Ik ben een open wond, ellende breekt mij uit en kruipend haal ik net de avond. Krom van kramp lig ik en roep: Waarom? Want die ik liefheb is
vervlogen. Laat mij nu niet vluchten in
cynisme. Moe hink ik u tegemoet. © kvr |