Patricia Metten up with people
Kalispell, 3 oktober 1996.
Hallo fans !
Een maand is zo snel voorbij. Soms lijkt het of we nog maar een week op weg
zijn, en op andere momenten is het alsof we dit al jaren doen. Van dag tot dag
heb ik niet de indruk dat we veel leren, maar nu ik nadenk over de afgelopen
maand kom ik tot de vaststelling dat er toch enorm veel gebeurd is.
We zijn van start gegaan in Wyoming. Cheyenne was de eerste stad en meteen de
beste (tot nu toe). Ik kwam terecht in een Joods gezin met twee kinderen en
een hond (die trouwens al onze chocolade heeft opgegeten). De gastgezinnen die
volgden waren allemaal heel fijn, maar niet zo als die Rosenthals. ...
De dag voor we vertrekken naar de volgende stad worden er buslijsten
opgehangen. Je schrijft je naam daarop en zoekt iemand die je 'busdate' wil
zijn. Ideale manier om mensen te leren kennen.... Moest het gebeuren dat de
persoon toch niet zo interessant is, kan je het 'moe-excuus' gebruiken en een
dutje doen.
De show ? Zolang ik in de 'mic-group' mag zingen, amuseer ik
me te pletter - vrij onzichtbaar voor het publiek ... Ingeborg en ik kunnen
dan lekker Vlaams kletsen, ... ze verstaan er toch geen sikkepit van. Voor
'The Festival' hebben ze een a capella-versie van het "Up With
People"-lied gemaakt: acht mensen (2 per stem ) en een solist doen het
werk. Dat liedje is de kans voor de mic-group om eens goed te 'stoefen' ... in
het midden van het podium. Sinds de derde stad 'on the road' mag ik daar staan
opscheppen en dat zal ik voorlopig wel blijven doen.
Patricia vertelt ook heel wat over Wyoming -
woestijnland - en Montana en over de gastgezinnen, sommigen 'zo lief als
grootouders' ...
In Gilette (the best a man can get), onze vierde stad, had ik
het behoorlijk moeilijk... om alleen te zijn. Gelukkig was het gastgezin
bijzonder aardig, zodat ik geen totale depressie kreeg.
Okee ! "UWP" is dus niet altijd zo plezant en happy als je zou
denken... Mijn frustratie was groot, toen ik te weten kwam dat ik de
internship niet gekregen had. Elke staffmember heeft een intern, vergelijkbaar
met een stage, gedurende 6 weken en dan nemen zij de job van de staff over in
1 stad. Zo zijn er 5 rondes, zodat op het einde van het jaar een 90-tal mensen
een internship gedaan hebben; je kan maar 1 keer intern zijn. Daarnaast
bestaan er ook supportteam, waarin je de staff en intern helpt. En dan werd ik
daar ook voor overgeslagen. Ik ga me volledig concentreren op wat ik wel kan.
Volgens de vocal instructor zal ik de internship ook wel eens krijgen. ... Ik
miste mijn familie en vrienden. Op een castmeeting heb ik dan al mijn moed
bijeengeraapt en aan iedereen verteld hoe ik mij voelde. Tegen het einde van
mijn 5 gevoelige minuten, was 80% van de cast aan 't janken ... Ik ben dus
niet alleen! Heel veel mensen zijn een stuk opener geworden: het ijs is
gebroken. En het toffe van de zaak is : we hebben nog 9 maanden samen!
Patricia Metten
Uit haar nieuwsbrief van 15 december 1996 pikken we
toch enkele regels ; anders zouden die echt te laat komen !
Op 6 januari begint het tweede deel van mijn avontuur met
sightseeing in Stockholm en een optreden in een andere stad. Op 20 januari
trekken we naar Denemarken, 17/2 naar Duitsland, 27/3 is Frankrijk aan de
beurt en 15/4 komen we naar België (data en plaatsen in "Kastanjelaar
17" ), op 9/5 gaat het weer naar Duitsland en vanaf 3/6 zitten we een
hele maand in Portugal ...
Post maakt het leven op slechtere dagen toch goed. Hou er rekening mee dat je
10 dagen voor we vertrekken uit dat land niet meer naar dat kantoor kan
schrijven.
UWP-Patricia Metten
Cast A 96-97
Rantzausgade 37 D, DK-2200 Copenhagen ,Denemarken
Lessenicherstr. 9, D-53123 Bonn, Duitsland
Rue Blanche 15, B-1050 Brussel 11, België
Rua Escola Primaria, P-2780 Oeiras 1 D, Portugal
© kvr
|